يا زهرا(س)

در آسمان ندیده کسی أختری چنین
یزدان نهفته در صدفش گوهری چنین

بعد از ظهور حضرت زهرا،دگر خدا
خِلقَت نکرده جلوه ی زیباتری چنین

سیب بهشتی است به دامان مصطفی
هرگز نداشته پدری دختری چنین

جز فاطمه که ((أم أبیها)) لقب گرفت
دیگر نبوده بهر پدر مادری چنین

مثل علی و فاطمه در زیر چرخ نیست
دنیا ندیده شوهری و همسری چنین

یک فاطمه برای ولایت کِفایت است
دارد علی به خانه ی خود یاوری چنین

دو گوشواره اش حسنین اند،ای جهان
داری سراغ بهر کسی زیوری چنین؟!

زهرا نبود نخل امامت ثمر نداشت
از او به جلوه آمده برگ و بری چنین

زهرا شناس باش،حدیث کسا بخوان
بی او نداشت اهل کسا محوری چنین

بانوی بانوان جهان نیست غیر او
نشنیده ام که بوده زنِ دیگری چنین

پایش به روی بال فرشته نهاده است
عالم به حیرت آمده از مَعبری چنین

با چادرش چقدر مسلمان درست کرد
هستم دخیل چادری و معجری چنین

هرگز نماند سائل درمانده بی جواب
باید که سر نهاد فقط بر دری چنین

محشر بدون فاطمه محشر نمی شود
محشر به وَجد آمده از محشری چنین

با دست های ساقی کوثر به روز حشر
سیراب هست تشنه لبِ کوثری چنین

بگرفته ام ز درگه او تاج بندگی
بالاتر است از دو جهان أفسری چنین

ما عاقبت به خیر شویم از محبّتش
خوشبخت آنکه داشت دم آخری چنین

هرچه که داشته است همه خوب بوده اند
هرگز نداشته است ستایشگری چنین

 

 

 

يا زهرا(س)

اينكه جاري شدست كوثر ماست  

 

سيب تنهايي پيمبر ماست

 

اينكه يك شب نشسته زير كساء   

 

چادرش سايه سار محشر ماست

 

 آنقدر مهربان ودلسوز است      

 

همه جا فكر روز آخر ماست

 

هرچه خواهم نگفته ميداند         

 

راست ميگفته اندمادر ماست

 

پدرو وشوهر وپسرها نه          

 

نوكرش هركه هست سرور ماست

 

ردّ پايش هميشه تازه و تر        

 

به روي خاطرات دفتر ماست

 

ميوه ي شاخسارتوصيفش       

 

هر زمان چيده ايم نوبر ماست

 

مزرعه سيب عطر ياس سپيد    

 

ابر باران كه شور آور ماست

 

يادگار تبسم زهراست           

 

يادگاري كه روح پرور ماست

 

در هجوم هزار سنگ بلا        

 

گر چه از شيشه هست سنگر ماست

 

 

 

دختر آفتاب و همسر ماه        

 

حضرت فاطمه سلام الله

 

 

 

اي شب قدر حضرت مولا       

 

قلم ما كجا و قدر شما

 

نام تو دسترس ترين ساحل     

 

روح تو بيكران ترين دريا

 

عرشيان را تو شهره بر زهره   

 

فرشيان راتو حضرت زهرا

 

گوشه چشمي به ما نما امشب   

 

اي شفاعت كننده ي فردا

 

تو همان هديه اي كه بر پدرت    

 

داده يزدان به ليلةالاسراء

 

اي ستون چهارده معصوم         

 

بي تو بي محورند آل كساء

 

من چگونه بگويمت انسان         

 

يا چگونه بخوانمت حوراء

 

نام تو خلق كرده اين گُل را          

 

عطر تو آفريده اين دل را

 

روشنا ديدنت نخواهد چشم          

 

زين سبب رو گرفتي از اعما

 

ما مريدان راه مجنونيم              

 

عاشقان قبيله ليلا

 

 

 

هديه ي روز مادرت مادر               

 

صد و ده بار ذكر يا حيدر

 

 

 

با دلي كه هميشه عابر توست       

 

دل ما صبح وشام  زائر توست

 

چه غم ازدوري تو تا وقتي               

 

كه پرستوي دل مهاجر توست

 

دل من اين دهاتي ساده                    

 

يكي از مردم عشاير توست

 

رود چشمان جاريم دريا                    

 

هرطرف ميروم مسافر توست

 

نام تو نان سفره عشق است             

 

سفره اي كه هميشه شاكر توست

 

بر روي خشت خشت خلقت من          

 

جاي انگشتهاي ماهر توست

 

تو نبودي نبود خلقت هم               

 

خلق هفت آسمان بخاطرتوست

 

منكه درمانده ماندم از فضلت          

 

خوش به حال كسي كه شاعر توست

 

 

 

روز زن هديه ميدهد مولا               

 

بر تو صد باغ ياس يا زهرا

 

 

 

بيقرار علي  قرار علي                  

 

هديه ي خاص كردگار علي

 

دختر رحمت خداوندي                    

 

مادر يازده بهار علي

 

گر نبودي نبود مهر و مهي          

 

كه بگردند  درمدار علي

 

مثل خورشيد سر زدي تا كه                  

 

سررسد شام انتظار علي

 

قُوَت قلب حضرت مولا                

 

رجز بين كارزار علي

 

نسل سادات كز شما باشند            

 

مي درخشند در تبارعلي

 

بهترين بانوان كنيز تواند               

 

بانوي خوب وخانه دارعلي

 

با علي بودن افتخار توست            

 

با تو بودن هم افتخار علي

 

باتو نورانيست شبهايش

 

بي تو تار است روزگار علي

 

به به از اين يگانگي توحيد

 

مرتضي يار تو ، تو يار علي                 

 

بي تو هنگام حمله دشمن                

 

كس نباشد به خانه يار علي

 

 

 

بشكند دست آن ستمكاري

 

كه گرفت از علي چنين ياري

 

يا زهرا(س)

قرآن گشودم آیه ی محشر بیاورم

 

میخواستم که سوره ی کوثر بیاورم

 

من کیستم ز فاطمه سر در بیاورم

 

باید کسی شبیه پیمبر بیاورم

 

 

 

هنگام وصفت عقل  مرا ترک می کند

 

معراج رفته شان تو را درک میکند

 

 

 

با نور تو زمین شرف آسمان گرفت

 

چل روز مصطفی ثمری بی کران گرفت

 

پابر زمین گذاشتی و خاک جان گرفت

 

تا آمدم بگویم زهرا زبان گرفت

 

 

 

گفتم که رخصتی بده بهتر بخوانمت

 

مهرت اجازه داد که مادر بخوانمت

 

 

 

مادر سلام، گوشه ی چشمی به ما کنید

 

مادر سلام، درد مرا هم دواکنید

 

با این امید در زده ام تا که وا کنید

 

لطفی به این اسیر یتیم گدا کنید

 

 

 

حالا اگر چه چادر تو وصله دار هست

 

من سائلم همیشه برایم انار هست

 

 

 

یا آیه آیه آیه ی خود(( هل اتی)) کنی

 

یا از کرم لباس عروسی عطا کنی

 

چادر امانتی بدهی تا چها کنی

 

یک قوم را به نور خدا آشنا کنی

 

 

 

دنیا تو را نخواست که اینقدر زشت شد

 

خاکی که زیر پای تو آمد بهشت شد

 

 

 

دنیا تمام ظلمت و تو ماورای نور

 

با تو کم است فاصله تا انتهای نور

 

همسایه ات اگر که شده آشنای نور

 

 این بوده است از برکات دعای نور

 

 

 

در آسمان نور چه بدری ،شبیه توست

 

در سال یک شب است که قدری شبیه توست

 

 

 

در خانه عطر سیب تو از بس جمیل بود

 

یادآور بهشت خدای جلیل بود

 

سرچشمه ی وضوی تو از سلسبیل بود

 

جاروی خانه ی تو پر جبرئیل بود

 

 

 

دنیا به پای مهر تو از شرم آب شد

 

آبی که گشت مهرییه ی تو گلاب شد

 

 

 

آنکه تورا به جمله ی ((لولاک)) می شناخت

 

درک تورا فراتر از ادراک می شناخت

 

پرواز را چه کس بجز افلاک می شناخت

 

بانوی آب را پدر خاک می شناخت...

 

 

 

نام پدر همیشه به دنبال مادر است

 

خیر العمل محبت زهرا و حیدر است

 

 

 

 

 

 

 

 

:: موضوعات مرتبط: , , ,
:: برچسب‌ها: شعرمدح حضرت زهرا س ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0